It prinsipe fan determinisme

It prinsipe fan determinisme is in frij gemiddelde term, dat oanjout dat de minsklike psyche foaral bepaald is troch de manier fan 'e libbensjierren, en as gefolch dêrmei kin ferskate feroarings yn parallel wurde mei hoe't de libbenswiziging feroaret. As yn bisten de ûntwikkeling fan 'e psyche op in ienfâldich wize troch natuerlike seleksje giet, dan wurde komplekere wetten yn' e krêft fan 'e minske - de wet fan sosjale ûntwikkeling, ensfh.

Teory fan determinisme

Foar it earste kear yn 'e wittenskip kaam it redenen oer dit ûnderwerp út' e teory fan it marxisme, wêr't in materialistyske ferklearring fan in soad sosjale fenomenen jûn wurdt, en ek inkelde echte wetten fan 'e ûntwikkeling fan' e maatskippij. It wie dit materiaal dat de basis wie foar de fierdere rin fan wittenskiplike gedachten yn relaasje ta bepaalde spesifike eigenskippen fan 'e minsklike psyche en bewustwêzen.

Alderearst is it prinsipe fan determinisme ferbân mei it tema fan 'e natuer en it essinsje fan psychyske fenomenen. Untwikkelje fuortendaliks yn it proses fan it behearjen fan in dialektysk-materiaal wrâldwiid, wie it oanpak fan determinisme yn psychology fan grut belang. Yn 'e bittere filosofyske striid dy't yn' t tweintichste ieu wie, wie it begryp fan determinisme ek op 'e foargrûn. Hy hat populêrens rapper wûn en in protte eardere begripen oanbean, bygelyks in yntroopproseduere metoade en de oanbelangjende oanpak.

It konsept fan determinisme wie in echte trochbraak: as eartiids de psyche as in soarte fan aparte phenomenon beskôge wie, dat praktysk net bûten beynfloede kin en de essensens yn it minsklik libben net iepenbierje, no is de psyche erkend as plastyk, fleksibel, feroarjend en iepen foar ûndersyks. Opstelle fan subjektive selsbeobachting kaam in objektyf oanpak, dy't fuortendaliks in soad psychologysk ûndersyk opbrocht. Dit is wat it leare koe leare wat kin wêze om in persoan te beynfloeren, kwantitatyf en kwalitatyf karakterisearje alle iepen stimtypen, om reaksjes en gedrach te bepalen, en in ferlykjend karakterisearje fan alle resultaten.

De wittenskipper LS Vygotsky brocht de wittenskip it wichtichste kultuerhistoaryske konsept. It is dizze behanneling dy't oandacht op 'e spesifikeiteit fan hegere mentale funksjes. De wichtichste yn dizze ferbân is it idee dat de natuerlike meganismen fan mentale prosessen feroarsaakje yn 'e rin fan ontogenetyske ûntwikkeling fan in persoan dy't ûnder ynfloed fan ferskate sosjale en histoaryske faktoaren bart as gefolch fan in persoan dy't de produkten fan' e minsklike kultuer yn 'e rin fan syn ynteraksje mei oaren opnimme.

De lear fan determinisme ferbruts syn ûntwikkeling yn it ramt fan it idee fan wittenskippers dat net allinich in persoan mei spesifike funksjes fan 'e psyche tsjin' e bûtenwrâld fersette, mar in persoan yn hanneljen dy't net allinne realisaasje realisearje kin, mar ek om it feroarje. Sa beweecht it sosjale determinisme it fermogen fan in persoan om sosjale akten te begripen, kultuer yn 'e breedste sin fan it wurd, lykas ynteraksje mei de wrâld yn it proses fan har aktiviteiten.

Realisaasje fan it prinsipe fan determinisme

Ien fan 'e opsjes, dy't it prinsipe fan determinisme beskôgje, net op teory, mar yn' e praktyk is it probleem op te lossen fan hoe't de psyche relatearret oan de aktiviteit fan 'e harsens. It waard leaud dat de psyche ien fan 'e mannichte funksjes fan' e harsens is, en ferskate ûndersiken binne útfierd om de meganismen fan 'e hurde aktiviteit te identifisearjen, wêrtroch't úteinlik miskien fisuele gefallen wurde. Sa fêstigen op in bepaalde faze determinisme de fysike wetten yn relaasje mei de psyche.