Joadske feest fan Purim

Elk folk hat spesjale dagen, de skiednis fan dat werom nei it fierdere ferline. De joadske fakânsje fan Purim is gjin útsûndering. De frjemde feesten fan hjoed binne nau ferbûn mei de bloedige eveneminten fan it ferline, as gefolch dêrfan de Joaden as in folk it rjocht hawwe om te bestean.

In brede skiednis fan 'e Joadske feest fan Purim

Striid en rykdom binne de twa haadbegripen dy't lizze oant hjoed de dei yn 'e stifting fan it regear fan' e greats fan dizze wrâld. Mear as 2.000 jier lyn wie Persia in machtich ryk, dank de rôfdieren fan kening Ahasfearos. De minsken sloegen foar him foar en ferearen him, om't allegear dy't de kening ûntrou wiene, krêftich wurden.

Yn 'e regearing fan Cyrus krigen de Joaden it legale rjocht om har timpel werom te bringen, troch de Babylonian kening Nebûkadnessar ferneatige. Jierren letter liet de kening de haadstêd fan 'e steat Susa sjen. Hy feroare de hâlding foar it Joadske folk, lykas bewiisd troch de wet dat er útstelde, dy't it weromkommen fan minsken yn har histoaryske heitelân ferbean. Sa'n positive trait, lykas religieus tolerânsje, koe him net it fetwurk yn 'e timpel veto sette. Dat barde doe't de troan trochjûn wie ta Ahasfearos, dy't yn har froulju in pakesizzer fan Nebûkadnessar Vashti hie.

It Bibelboek fan Ester fertelt fan Juda Mordechai, dy't trouwe de kening en syn neef Esther, dy't joad waard en it plak fan Vashti (Vashti) naam, dy't har titel ferlern hie. Mordekai wegere om de wet fan 'e kening te hâlden om de hege offisier fan Persia Aman te bûgjen, sadat hy besluten om de hiele joadske minsken te ferneatigjen troch lotsjen op in bloedige datum te fertsjinjen. Ester wiisde it plot, en Haman waard útfierd. Syn post gong nei Mordechai, dy't ea syn loyaliteit oan Achasjûros oandien. Hy realisearre it rjocht fan beskerming foar de Joaden. Sa wie de 13de dei fan 'e moanne Adar yn' e Joadske kalinder de lêste dei fan it libben foar tsientûzenen fijannen fan 'e Joaden. Mordekai en Ester besleaten tegearre hoefolle om it joadske fakânsje fan Purim te fieren en him op 14 Adar foar it hiele lân en 15 Adar oan Susa te beneamen. Yn in springjier wurdt Purim fierd yn in ekstra moanne. De heechste amtner fan 'e steat yn in drege tiid foar Israel wie net allinnich in tsjinstfeint fan' e kening, mar ek in tsjinstfeint fan syn folk.

Hoe fiere se it joadske fakânsje fan Purim?

Neffens de oarders fan Mordechai en Esther? Joaden moasten it feest feestje mei feest en fergripe, en net de minske te ferjitten. De status fan dizze spesjale dei foar minsken lit se wurkje. It boek fan Ester is it wichtichste relikt fan it feest, om't sûnder lêzen fan 'e rollen jûns en moarnsgebed yn' e timpel kin net dwaan. De sprutsen namme fan Haman fan jier nei it jier wurdt begelaat troch lûdskens. Yn 'e rin fan' e rin is net allinich mei fuotten, mar ek ferskate objekten yn 'e foarm fan pine en treshchetok.

Yn joadske famyljes is it gewoanlik om alle soarten sûker te koekjen en te wikseljen. Tradisjoneel koekjes hawwe in trijehoekige foarm, it is fol mei in filling yn 'e foarm fan mopp of jam. Troch syn uterlik hat it de namme "hamentaasje", dy't yn oersetting betsjut "de earen fan Haman" of "Haman's pocket". Under minsken waard de tradysje fan elkoar en de earm prachtige fersierde fakkernkasketten mei iten oanbean.

Purim docht sûnder karnaval mei interessante kostúms en ferklaaien. Joaden feest de fakânsje yn 'e hiele wrâld. De akteurs meitsje foar it presintearjen fan 'e presintaasjes, wêrfan it perseel altyd oan it boek fan Ester komt. Oant no ta is dit in serieuze drama, dy't in protte taskôgers oanlûkt, dy't bliid binne it sûkerreage fan akteurs yn muzikaal begelieding te bewarjen. Joaden leauwe fêst dat Esther's boek al jierren skreaun is en dat gjin evenemint yn 'e wrâld de betsjutting fan it feest ferleegje kin.